+- Dopal.org - Forum Dyskusyjne o Używkach i RC (https://dopal.org)
+-- Dział: Na temat używek (https://dopal.org/forumdisplay.php?fid=7)
+--- Dział: Zdrowie i detoks (https://dopal.org/forumdisplay.php?fid=10)
+--- Wątek: Toksyczność stymulantów (/showthread.php?tid=2244)
Toksyczność stymulantów - Lukas1985 - 10.06.2023
Bardzo konkretna publikacja.
https://www.mdpi.com/2076-3921/10/3/381
Nie umiem skopiować fragmentów publikacji. Od razu wywala mnie na koniec.
W dużym skrócie im mocniejsze działanie narkotyku tym większy stres oksydacyjny i tym większa toksyczność.... Już spożywanie Wit C (która jest antyoksydantem) zmniejsza stres oksydacyjny.
RE: Toksyczność stymulantów - Mrs.Darkness - 10.06.2023
Nie na ci przesadzać z stymulantami bo ryja banie
RE: Toksyczność stymulantów - Buka - 10.06.2023
Dzięki za podzielenie się, lubię konkrety.
RE: Toksyczność stymulantów - Beeniepatu - 10.06.2023
Lukas1985 Dzieki - super tekst. Jako uzupelnienie, warto spojrzec na artykuly z bibliografii, a zwlaszcza ten - pokazuje korelacje miedzy stresem oksydacyjnym a uzaleznieniem od dragow
https://www.mdpi.com/2076-3921/9/9/830
RE: Toksyczność stymulantów - Lukas1985 - 10.06.2023
Beeniepatu potem pogrzebie jeszcze na h, bo tam mam cały temat tyxzacy się toksyczności. Powybieram co ważniejsze i wrzucę. Ten jest jednak najkonkretniejszy.
RE: Toksyczność stymulantów - Chochlik - 10.06.2023
Hajp to dużo pierdolenia, poziom na tym forum spadł ostatnio na dno.
RE: Toksyczność stymulantów - Lukas1985 - 10.06.2023
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6479684/
Wszystkie badane syntetyczne katynony, jak również MDMA, wyczerpały komórkową pulę ATP i zaburzyły integralność błony komórkowej w mioblastach C2C12, ale w stężeniach (≥50 μM), których nie osiąga się po spożyciu typowych dawek. Jednak pacjenci z istniejącymi wcześniej chorobami mitochondrialnymi lub którzy przyjmowali inne leki miotoksyczne, mogą być bardziej wrażliwi na te leki. Pacjenci, którzy przyjęli dawki suprafarmakologiczne, mogą osiągnąć takie stężenia [ 41 ]. Niemniej jednak takie badania są pomocne w badaniu mechanizmów toksyczności, na przykład toksyczności mitochondrialnej [ 42 ]. Podobne do poprzednich wyników w komórkach HepG2 [ 30], wszystkie syntetyczne katynony zaburzały integralność błony komórkowej przy prawie identycznych stężeniach. Najbardziej toksycznym badanym związkiem był nafiron, co może być związane z reaktywnością grupy naftylowej. Bezpośrednie porównanie MDMA i metylonu (które różnią się jedynie grupą β-keto w łańcuchu bocznym, zob.Rysunek 1) sugeruje brak większej roli grupy β-keto w odniesieniu do toksyczności w mioblastach C2C12.
Spadek ATP, który poprzedza utratę integralności błony komórkowej po leczeniu lekami, wskazuje, że mitochondria, jako podstawowe organelle wytwarzające ATP, są celem tych leków [ 38 , 43 ]. Biorąc pod uwagę wartości IC50 dla wyczerpania ATP i integralności błony komórkowej, tendencja do wyczerpania ATP poprzedzająca utratę integralności błony komórkowej była widoczna dla 3-MMC, mefedronu, α-PVP, MDPV i nafironu, ale nie dla MDMA i metylonu (Tabela 1). Ten możliwy wskaźnik toksyczności mitochondrialnej został potwierdzony przez bardziej szczegółowe badania specyficzne dla mitochondriów iz tego powodu oddychanie komórkowe oceniono po ekspozycji mioblastów C2C12 na badane leki. Ksenobiotyki mogą zaburzać oddychanie komórkowe albo przez hamowanie kompleksów enzymatycznych łańcucha transportu elektronów, albo przez rozprzęganie aktywności łańcucha transportu elektronów od syntezy ATP lub ich kombinację [ 38 , 43 , 44 , 45]. Takie zdarzenia mogą następnie prowadzić do zmniejszenia produkcji ATP, zwiększonej produkcji ponadtlenku, zakłócenia Δψm i ostatecznie śmierci komórki przez apoptozę lub martwicę. Badania oddychania komórkowego po wstępnym potraktowaniu syntetycznymi katynonami przez 1 lub 24 godziny wykazały, że tylko wstępne potraktowanie dwoma pochodnymi pirowaleronu α-PVP i nafironem, ale nie pochodną pirowaleronu MDPV lub jakąkolwiek inną badaną substancją, zmniejszyło podstawowe oddychanie. Oprócz zmniejszenia oddychania podstawowego, α-PVP i nafiron upośledzały maksymalną pojemność oddechową przy podobnych stężeniach (500 do 1000 μM). Co ciekawe, MDMA było toksyczne dopiero po 24 godzinach, ale nie po 1 godzinie inkubacji, co sugeruje, że mechanizmy toksykologiczne mogą być różne między katynonami a MDMA
Spadek ATP, który poprzedza utratę inteSpadek ATP, który poprzedza utratę integralności błony komórkowej po leczeniu lekami, wskazuje, że mitochondria, jako podstawowe organelle wytwarzające ATP, są celem tych leków [ 38 , 43 ]. Biorąc pod uwagę wartości IC50 dla wyczerpania ATP i integralności błony komórkowej, tendencja do wyczerpania ATP poprzedzająca utratę integralności błony komórkowej była widoczna dla 3-MMC, mefedronu, α-PVP, MDPV i nafironu, ale nie dla MDMA i metylonu (Tabela 1). Ten możliwy wskaźnik toksyczności mitochondrialnej został potwierdzony przez bardziej szczegółowe badania specyficzne dla mitochondriów iz tego powodu oddychanie komórkowe oceniono po ekspozycji mioblastów C2C12 na badane leki. Ksenobiotyki mogą zaburzać oddychanie komórkowe albo przez hamowanie kompleksów enzymatycznych łańcucha transportu elektronów, albo przez rozprzęganie aktywności łańcucha transportu elektronów od syntezy ATP lub ich kombinację [ 38 , 43 , 44 , 45]. Takie zdarzenia mogą następnie prowadzić do zmniejszenia produkcji ATP, zwiększonej produkcji ponadtlenku, zakłócenia Δψm i ostatecznie śmierci komórki przez apoptozę lub martwicę. Badania oddychania komórkowego po wstępnym potraktowaniu syntetycznymi katynonami przez 1 lub 24 godziny wykazały, że tylko wstępne potraktowanie dwoma pochodnymi eronu α-PVP i nafironem, ale nie pochodną pirowaleronu MDPV lub jakąkolwiek inną badaną substancją, zmniejszyło podstawowe oddychanie. Oprócz zmniejszenia oddychania podstawowego, α-PVP i nafiron upośledzały maksymalną pojemność oddechową przy podobnych stężeniach (500 do 1000 μM). Co ciekawe, MDMA było toksyczne dopiero po 24 godzinach, ale nie po 1 godzinie inkubacji, co sugeruje, że mechanizmy toksykolog
RE: Toksyczność stymulantów - Beeniepatu - 10.06.2023
(10.06.2023, 17:36)Lukas1985 napisał(a): Beeniepatu potem pogrzebie jeszcze na h, bo tam mam cały temat tyxzacy się toksyczności. Powybieram co ważniejsze i wrzucę. Ten jest jednak najkonkretniejszy.
Dziekuje bardzo. Tak, jest konkret. Do tego swietnie napisany - dba by cold reader zrozumial. Ja osobiscie dopiero teraz zrozumialem, ze najczesciej zle pozycjonujemy szkodliwosc substancji i co na to wplywa. Skupiamy sie na neurotoksycznosci, odzialywaniu na OUN, podstawowe receptory, itp. Czasem powiemy o watrobie, nerkach czy sercu (blednie czepiajac sie tachykardii zamiast tego, czy zwiazek chemiczny nie ma wplywu na receptor 5HT-2b). No a tu trzeba pomyslec juz przy oddychaniu...
RE: Toksyczność stymulantów - Lukas1985 - 10.06.2023
https://journals.viamedica.pl/folia_cardiologica/article/view/56934
Związek układu serotoninergicznego
i układu sercowo-naczyniowego
Association between serotonergic and cardiovascular systems
Karolina Semczuk-Kaczmarek1
, Krzysztof J. Filipiak1
, Anna Szymańska-Tutak2
Anna E. Płatek1, 3, Filip M. Szymański1
, Anna Ryś1
1
I Katedra i Klinika Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
2
Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
3
Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Układ serotoninergiczny
a zespół metaboliczny
Serotonina pełni również istotną funkcję w rozwoju zespołu
metabolicznego. Pobudzenie receptora 5-HT2A podnosi
stężenie glukozy i adrenaliny, zwiększając insulinoopor-
ność [33]. Wysokie stężenie glukozy powoduje dysfunkcję
śródbłonka, a ostatnie badania pozwalają przypuszczać,
że serotonina może odgrywać kluczową rolę w tym procesie. Zaobserwowano, że inkubacja szczurzych komórek pobranych z aorty w wysokim stężeniu glukozy upośledza
między innymi wazodylatacyjną funkcję śródbłonka. Z kolei sarpogrelat, zwiększając produkcję NO, wspomaga rozszerzanie naczyń.
W szczurzym modelu cukrzycy typu 1 sarpogrelat nie tylko zmniejszał stężenie glukozy, ale również obniżał ekspresję cząsteczki adhezyjnej komórek śródbłonka i płytek
krwi (PECAM-1, platelet endothelial cell adhesion molecu-
le 1), ograniczając ryzyko zakrzepicy. We wspomnianych
badaniach podkreśla się rolę receptora 5-HT2A w regulacji
naczynioruchowej i współdziałaniu komórek śródbłonka
z komórkami mięśni gładkich.
W dużym skrócie tak jak już pisałem - nadmierne pobudzanie rec 5ht2a rozsadza serce. Ja stosuję to co działa wazodylatacyjnie (rozszerza naczynia krwionośne) np inozytol.
RE: Toksyczność stymulantów - Chochlik - 11.06.2023
(11.06.2023, 04:45)Ouziv napisał(a): A ja słyszałem gdzieś,źe ludzie waląc stymulanty są bardziej narażeni na choroby psychiczne.Ponieważ coś im się tam uszkadza w mózgu.To prawda czy tylko mit?
Na pewno dragi mogą coś aktywować, jeśli mamy uśpioną chorobę typu schizofrenia. No i stimy indukują różne psychozy na pewno, jeśli ktoś jest podatniejszy.