W Zimbabwe szaleje kryzys związany z nadużywaniem narkotyków, a eksperci i lekarze ostrzegają, że aż 57 procent młodych ludzi w Zimbabwe ma związek z nielegalnymi narkotykami, od kokainy i ecstasy po skażony syrop na kaszel i nielegalnie warzone piwo. Kościół nie został oszczędzony, a wielu przywódców mówi, że nie są pewni, jak zareagować.

"Na początku, dziesięć lat temu, zawieszaliśmy młodych ludzi w kościołach, którzy parali się kokainą, tabletkami ecstasy lub nielegalną whisky, zastraszając ich wersetami biblijnymi" – powiedział Benny Guyo, pastor Zjednoczonego Kościoła Baptystycznego Zimbabwe w Harare. "Teraz staramy się z nimi prowadzić dialog i uzyskać dla nich pomoc. Jeśli tego nie zrobimy, stracimy połowę zboru".

Wśród młodych ludzi w Zimbabwe panuje poczucie beznadziei . Trudno im dostrzec perspektywy w kraju o najwyższej inflacji na świecie i oszałamiającym bezrobociu.

Większość populacji ma mniej niż 25 lat, a 41 procent z nich szuka pracy – wynika z badania Afrobarometru opublikowanego pod koniec 2023 roku. Związkowcy twierdzą, że jest to liczba umowna; realne bezrobocie może być dwa razy wyższe.

W tym klimacie kulturowym narkomania rozwinęła się. Ponadnarodowe siatki przestępcze, przewożące kontrabandę z Azji lub Ameryki Południowej, zaopatrują ulice Zimbabwe, zabierając ze sobą lukratywne zyski, ale pozostawiając za sobą problemy zdrowia publicznego i dewastację społeczną.

"To chaos: nielegalne proszki, napoje, pigułki czy papierosy" – powiedział Tynos Magombedze, emerytowany pastor adwentystyczny, a obecnie działacz antykorupcyjny w Bulawayo, drugim co do wielkości mieście w kraju.

Kiedy około 2013 roku zaczął się problem z nielegalnymi narkotykami, szkoły i więzienia próbowały go stłumić. "Dyrektorzy szkół byli upoważnieni do bicia zbłąkanej młodzieży w ramach pewnego rodzaju dyscypliny" – powiedział Magombedze. "Funkcjonariusze więzienni łapali ulicznych dilerów i użytkowników marihuany lub ecstasy".

Kościoły w Zimbabwe są zazwyczaj dość konserwatywne, więc przyglądały się temu z boku, odkładając kwestię nadużywania narkotyków na inne instytucje. W kilku przypadkach, gdy w kościołach zidentyfikowano osoby zażywające narkotyki, domyślną opcją było upomnienie, zawieszenie lub wydalenie wiernych, którzy walczyli z nałogami.