W pewnym momencie poczucie winy stało się zbyt rutynowe. Po prostu człowiek zbyt wiele razy widział płacz nad rozlanym mlekiem, darcie szat i żal za popełnione błędy, a koniec końców nic się nie zmieniło. Parszywy stan...

Konrad Curze U mnie podobny mechanizm zaczal uskuteczniac sie w przypadku zjazdow.
Poczucie winy i wszelakie inne skutki psychiczne staly sie rutyna i przestaly byc dokuczliwe

Silence 

Jeszcze pamiętam najgorsze zjazdy po łagodnie ujmując "niesympatycznych" sytuacjach, ale obecnie już praktycznie mnie to nie rusza. Po pierwsze nauczyłem się lepiej radzić sobie ze zjazdami, po drugie no nie oszukujmy się branie wypala emocjonalność i po trzecie dochodzi to znieczulenie. To znieczulenie zaczyna mnie na prawdę martwić i sporo bym dał za zimny prysznic, który poza faktem jakiś problemów miał w sobie jakiś ładunek emocjonalny...

Czy macie po waleniu w sobie poczucie winy a jeżeli tak to z jakiego powodu i jak sobie z tym radzicie? Ja np daje sobie po prostu czas bo wiem że w końcu intensywność tych myśli przeminie a szczególnie jak jestem czymś zajęty np praca

Znam to ja czuję wstyd poczucie winy to mam jak już jestem naćpany nie działa to dobrze myślę co mi jest tylko to czy dalej też coś jest nie tak trzymaj się mordeczko będzie dobrze

To chyba nasz mechanizm obronny przez „dobre” wychowanie.
No cóż jak się bawi ogniem trzeba pamiętać że można spalić spodnie :p
Nie ma co robić dram. To podejście przychodzi z czasem. 
Będzie dobrze dzieciak, do góry głowa.