kiedyś granica pomocy musi się skończyć, nie warto pomagać ludziom, którzy nie chcą pomocy, mają wybujałe ego, przez które przyznać się do błędu dla nich to jest totalna abstrakcja, kiedy nie chcą nic zmienić w swoim życiu (spróbować rozwijać nowe zainteresowania, spojrzeć prawdzie w oczy (aż mi się przypomina przypowieść o synu marnotrawnym)), nie chcą porzucenia starych, destrukcyjnych nawyków zastępując je nowymi, zdrowymi, no i zakończyć(ograniczyć do minimalnego minimum) znajomości opartych na dragach, gdy nie dbają o siebie (higiena osobista, podstawowa dieta, jakakolwiek aktywność fizyczna) i nie redukują szkód związanych z zażywaniem spa

warto również poznać ludzi, którzy przeszli już przez to piekło i do niego nie wracają

trzeba spełniać te warunki i aby przestać być ćpunem, zawsze można zostać narkomanem, który jest normalnym ziomeczkiem, tylko ma problem z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych, uzaleznienie to choroba na całe życie, trzeba mieć jaja i walczyć, traktować ta bardzo poważnie, jak już jesteśmy na to skazani, to poszerzajmy wiedze na temat narkotykow 


czyli ¾ tutaj nawet się nie kwalifikuje


cytując Korwina ~ "Zabić kurwa tych ludzi!"