To jest jeden z głównych powodów, dla którego odpuściłem methcata. Przecież wystąpienie tej choroby to wyrok na całe życie. Ja bym się zajebał dosłownie, jakby mnie tak odmóżdżyło, zresztą po kanna już byłem na tyle głupkowaty, że kompletnie się psychicznie tym załamałem.

Druga sprawa to wstrętny smak tego roztworu z acataru, chyba nic obrzydliwszego nigdy nie piłem. Do tej pory na samą myśl mnie mdli.

Zresztą ja kiedyś spotkałem chłopaka, który miał manganizm. To znaczy wtedy tego nie wiedziałem, po prostu zachowywał się jak niedorozwinięty, a jego znajomi-cpuny twierdzili, że to od sudafedu czy czegoś co tam sobie przygotowywał. Chłopakowi nie zostało chyba już nic tylko ćpać. Tragedia.