Szaryno123  To że coś jest przyjemne w działaniu i nie ma po tym zwały nie jest absolutne żadnym wyznacznikiem tego jak to bardzo jest czy nie jest szkodliwe. Chłop naukowiec imieniem Herman M. van Praag w latach 70. testował na ludziach 4-chloroamfetaminę jako antydepresant. Wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy że jest jedną z najbardziej skurwiałych serotonergicznych neurotoksyn których dziś się używa tylko i wyłącznie do hurtowego zabijania receptorów u szczurów laboratoryjnych w celu zbadania tego czy tamtego. 

Ludzie sie po tym też świetnie czuli. Nie zgłaszali absolutnie żadnych uboków, ba - bardzo wielu z nich uważało, że ich depresja osłabła lub całkiem zniknęła. Świetnie tolerowali tę substancję, znaczy, przynajmniej tak się wydawało.


Jakiś czas temu czytałem trip raport z 4-CMA - n-metylowej pochodnej 4-CA (i jakby nie spojrzeć to beta-deketo pochodnej 4-CMC) która się zresztą do 4-CA w duzej mierze metabolizuje. Gościu, który świadomie to zażył, opisywał substancję jako niesamowicie przyjemną, genialną w działanu. Gdyby nie wiedział o tym jakie to spustoszenie sieje we łbie, to po tak dobrym profilu działania w życiu by się nie domyślił. 

Cytat:Jedną z najbardziej przerażających rzeczy w ludzkim mózgu jest to, jak słabo ocenia on swoje własne funkcjonowanie. Sprawy szybko się komplikują, gdy próbujesz zmierzyć wydajność instrumentu za pomocą instrumentu wykonującego pomiar.  Ludzie niekoniecznie odczuwają zmiany neurologiczne. Wielu zaburzeniom mózgu towarzyszy współmierna niezdolność do postrzegania zaburzenia.

^ Hamilton Morris, https://harpers.org/archive/2013/08/gaboxadol/