(17.03.2024, 13:06)Ferdzio Kiepski napisał(a): Ja tam nie odczuwam. Zawsze ciezsę się z tego co mam: dach nad głową którego niektórzy mogą nie mieć, jedzenie, hajs na przeżycie
Cieszmy się z tego co mamy a nie ustawiajmy sobie jakichś niebotycznych nieosiągalnych celów tylko dążmy małymi kroczkami d tego co chcemy osiągnąć!
Tak będzie łatwiej i przyjemniej

Najgorszym jest, jak powracasz do siebie i masz znow kontakt z wlasnymi odczuciami i emocjami. Twoj kregoslup moralny sie prostuje i wartosci wracaja, te najwazniejsze, ktore byly zamglone dragami i lekami. Spogladasz wstecz, jakie marnotrastwo zycia, mlodosci, szans przepierdoliles...czytasz pewne wiadomosci, gdzie ukazane jest czern i biel, jakim malym zagubionym czleczkiem byles! Wtedy zostajesz ponownie zlamany...ale "To" gleboko siega do Twego sumienia i serducha...i powstaje nic!...tylko wielka dziura pustkowia. Bol jest wiekszy, nizeli jakikolwiek bol fizyczny. Prywatne pandemonium, z ktorym musisz mierzyc sie 24/7...i ciezko spojrzec w lustro! Bedziesz musial z tym zyc, juz do samego konca...