kurvvisko 
Uważam, że lwią cześć dzieciństwa miałem conajmniej zajebistą.
Czasem było lepiej czasem gorzej, jednak ten okres do osiemnastki uważam, ze spędziłem świetnie.
Dużo dostałem i sporo też dałem - mowa o sferze uczuć, wszak sympatia i koleżeństwo to także uczucia😄
Nie otrzymywałem raczej sygnałów od rówieśników, abym był nie lubiany.
Myślę że nawet dziś wynieniłbym co najmniej po trzy imiona koleżanek czy kolegów z którymi rżnąłem w klasy, w gumę czy ganiałem po podwórku i to nawet z czasów gdy miałem 10 lat☺️
A miałem dość sporo przeprowadzek za dzieciaka. Cztery razy zmieniałem otoczenie i szkołę także nie miałem lekko ale nie przejmowałem się jakoś tym zbytnio, owszem było to upierdliwe ale ja posiadam taką zaletę, że dość szybko się odnajduję w nowej roli, nowym miejscu.
A może to właśnie te wydarzenia wytworzyły we mnie taką zdolność?
Możliwe, jednak co za różnica 😁
Grunt że jestem elastyczny 😉

No i tak to wygląda, nie potrafię sobie wyobrazić jak można mieć chujowe dzieciństwo. Przecież dziecko ma popełniać błędy etc... Po to przecież jest dziecinstwo.
Czasem się lanie dostało, kar było co niemiara ale którzby to pamiętał 🤷

Koledzy i koleżanki zawsze byli, są i będą.
Jedni odejdą a na ich miejsce pojawią sie inni w zależności w jakim towarzystwie będziesz się obracał. Nic nie trwa wiecznie a czasem przyjdzie nam samym pozrywać pewne znajomości.

Kluczowa jest samoakceptacja, pokochaj siebie a i inni Cię polubią 👈😇
Zawsze bądź sobą.
Piona👊