"MONAR zajmuje się udzielaniem pomocy osobom uzależnionym od narkotyków i alkoholu, bezdomnym, chorym i samotnym. Organizacja ma swoje placówki rozsiane po całej Polsce i prowadzi w nich terapię uzależnień, detoksykacje oraz poradnictwo."

Na podstawie swojego pobytu w ośrodku Monar - Grabowo 1 k. Łobza w zachodniopomorskim podzielę się z Wami w paru słowach jak to wygląda.

Przyjęcie:
Dokładne sprawdzenie trzeźwości i rzeczy przez tzw. SOM - Służbę Ochrony Monaru do której przynależy kilka osób z grupy pacjentów. Osoby te to pacjenci z większym stażem. Ich funkcja to również codzienne, stałe dbanie o bezpieczeństwo na terenie ośrodka (niezapowiadane sprawdzenia trzeźwości nawet w środku nocy, przeszukiwanie rzeczy osobistych itd.)

Plan dnia:
Od pierwszego dnia dostajemy napięty grafik:

7:00 pobudka
7:15 poranny bieg 1km
Po biegu śniadanie
8:00 odprawa czyli funkcyjny - kierownik pracy informuje kogo i gdzie przydzielił do pracy
Po odprawie praca do 11:00, tu pół godziny przerwy i praca do 13:45.
14:00 godzina sportu
15:00 obiad
16:00 społeczność czyli załatwianie bieżących spraw, rozliczeń za niewywiązywanie się z obowiązków itd. Społeczność taka może trwać nawet 4-5 godzin, ale zwykle jest to około 2 godziny.
18:00 kolacja
Po kolacji nowicjusze czyli osoby nowe mają wieczorne sprzątanie w domu.
19:00 godzina zajęć integracyjnych (siłownia, sport, wspólne gry)
21:00 rozładunek towaru z supermarketu, przebieranie warzyw i owoców itd. trzeba się nanosić trochę.
22:00 wystawka części dostarczonego jedzenia z marketu (dużo tego, nie przeje się)
23:00 cisza nocna do której nowo przyjęci przez 2 miesiące nowicjatu muszą być wykąpani, ogarnięci itd.
7:00 następnego dnia powtórka i tak dzień w dzień. Weekend trochę inny plan mają.

Nie robi aż takiego wrażenia może, ale naprawdę dla kogoś kto przećpał kondycję, pokorę, uczciwość, sumienność i wszystkie dobre cechy zdrowego człowieka jest brzydko mówiąc zapierdol. Zarówno psychiczny jak i fizyczny.

Palacze papierosów mogą palić tylko w kilku krótkich przerwach w ciągu dnia, więc dla nich dodatkowe ciśnienie np w pracy czy na zajęciach.

W grupie około 30 osób ciężko też unikać nie zauważenia swoich zachowań łamiących zasady ośrodka, na które musisz się godzić i przestrzegać jeśli zależy Ci na wyleczeniu się.

Każda Twoja wada charakteru, brak dyscypliny, zachowania antyspołeczne itd są poddawane ocenie i omówieniu przez wiele osób, możesz poznać siebie z perspektywy różnych osób z różnymi poglądami.

Terapia ma głównie pomóc po wyjściu radzić sobie w społeczeństwie, lepiej współpracować z ludźmi, radzić sobie ze stresem, nagłymi obowiązkami czy natłokiem obowiązków tak, żeby nie musieć odreagowywać tego używkami czy uciekać w nie.

Tylko dla osób twardych, że tak powiem albo gotowych za wszelką cenę doszlifować swój miękki charakter. Widziałem neofitów, osoby starsze stażem w terapii i według mnie są to ludzie po prostu szczęśliwi i zaradni. W ośrodku poznają nowych przyjaciół, nowe zainteresowania, układają plan na życie i go realizują, więc myślę, że warto znieść trudy terapii jeśli nam zależy na normalnym, spokojnym życiu.

Terapia trwa od min. 12 miesięcy do nawet 18. Po 8 miesiącach w ośrodku już można pracować na zewnątrz w pobliskich miejscowościach (mieszkając cały czas w ośrodku), żeby wkręcić się powoli w życie na zewnątrz.

Szkoła życia, wojsko dla narkomanów.