W latach dziewięćdziesiątych Portugalię spustoszył kryzys narkotykowy, w którym co 100 osób uzależniło się od heroiny, a wskaźnik zakażeń wirusem HIV stał się najwyższy w Unii Europejskiej. Radykalny ruch Portugalii w celu zakończenia masakry powinien stanowić przykład dla innych krajów borykających się z podobnymi problemami, szczególnie dla Stanów Zjednoczonych, w których opioidy zabiły więcej ludzi niż łączna liczba ofiar wojskowych USA w Wietnamie , obie wojny w Iraku i wojna w Afganistanie razem. Tym krokiem była dekryminalizacja zażywania wszystkich narkotyków, co uczyniło Portugalię pierwszym krajem, który zrobił to w 2001 roku. 

 Narkomania Zgodnie z polityką używanie lub posiadanie narkotyków na własny użytek pozostawało nielegalne. Jednak przestępstwa zmieniły się z charakteru przestępczego, obejmującego karę pozbawienia wolności jako możliwej kary, do użytku administracyjnego, którego kwota nie przekracza dziesięciu dni. Programy wymiany igieł istnieją również od 1993 r., A obecnie wszyscy użytkownicy narkotyków mogą wymieniać strzykawki w punktach aptecznych w całej Portugalii. 


Leczenie farmakologiczne również zostało rozszerzone i ulepszone z pomyślnymi wynikami. W rzeczywistości sytuacja narkotykowa w Portugalii znacznie się poprawiła w kilku kluczowych obszarach. W szczególności spadła liczba zakażeń wirusem HIV i zgonów związanych z narkotykami, podczas gdy dramatyczny wzrost stosowania, którego obawiają się niektórzy, jeszcze nie nastąpił. Trudno znaleźć dane historyczne, które podkreślają powagę problemu uzależnienia pod koniec lat XNUMX., ale istnieją pewne kluczowe dane, które pomagają wykazać, jak niezwykłe było ożywienie w Portugalii. 


Poniższa infografika łączy dane z różnych źródeł, aby zilustrować niektóre kluczowe zmiany. W 1999 r. W Portugalii zginęło 369 osób, a tylko 2016 w 30 r. Liczba nowych diagnoz HIV spowodowanych wstrzyknięciami spadła z 907 w 2000 r. Do 18 w 2017 r. Nowe przepisy miały również wpływ na uwięzienie przy spadku liczby osób za kratkami za przestępstwa narkotykowe z 3.863 1999 w 1.140 r. do 2017 XNUMX w XNUMX r. 2020 05 27 Dekryminalizacja narkotyków w Portugalii Infografika 
„Wtedy i teraz: dekryminalizacja narkotyków” (Źródło: statista) 



Tło, sankcje i zmiany 


Portugalia zdekryminalizowała posiadanie wszystkich narkotyków w 2001 r. Oznacza to, że chociaż posiadanie narkotyków na własny użytek nie jest już przestępstwem, nadal stanowi naruszenie administracyjne, które może podlegać sankcjom, takim jak grzywny lub usługi społeczne. Konkretną nałożoną sankcję określają „Komitety ds. Rozprzestrzeniania Narkomanii”, regionalne panele składające się z pracowników prawnych, zdrowotnych i socjalnych. W rzeczywistości zdecydowana większość osób skierowanych do komisji przez policję ma „zawieszone” sprawy, co oznacza, że nie zostaną ukarani. 


Osoby uzależnione od narkotyków są zachęcane do szukania leczenia, ale rzadko są karane, jeśli zdecydują się tego nie robić. Celem komitetu jest dobrowolne poddawanie się leczeniu; nie próbują ich do tego zmuszać. Początkowym celem komitetów i ogólnej polityki depenalizacji było zajęcie się poważnie pogarszającym się stanem zdrowia portugalskiej populacji używającej narkotyków, zwłaszcza tych, którzy używają narkotyków iniekcyjnie. W latach poprzedzających reformę liczba zgonów związanych z narkotykami gwałtownie wzrosła, a liczba pacjentów z HIV, AIDS, gruźlicą i zapaleniem wątroby typu B i C gwałtownie wzrosła. 


Wśród organów ścigania i urzędników służby zdrowia narastał konsensus co do tego, że kryminalizacja i marginalizacja osób używających narkotyków przyczyniła się do tego problemu i że można było lepiej zarządzać tym problemem w nowych, bardziej humanitarnych ramach prawnych. Portugalia uzupełniła swoją politykę dekryminalizacji, przeznaczając więcej środków na dziedzinę narkotyków, rozszerzając i ulepszając programy profilaktyki, leczenia, redukcji szkód i reintegracji społecznej. 


Wprowadzenie tych środków zbiegło się z rozszerzeniem portugalskiego państwa opiekuńczego, które obejmowało gwarantowany dochód minimalny. Chociaż dekryminalizacja odegrała ważną rolę, jest prawdopodobne, że pozytywne wyniki opisane poniżej nie zostałyby osiągnięte bez tych szerszych reform zdrowotnych i społecznych. Wreszcie, choć większość uwagi mediów przyciągnęła polityka dekryminalizacji Portugalii, nie jest to jedyny kraj, który wprowadził taką reformę. Chociaż istnieją różnice w sposobie definiowania i wdrażania „dekryminalizacji”, około 25 krajów zniosło sankcje karne za osobiste posiadanie niektórych lub wszystkich narkotyków, przyczyniając się do rosnącej globalnej zmiany w polityce karnej narkotykowej. 


Jednym z najbardziej kontrowersyjnych rezultatów reform w Portugalii jest ich wpływ na używanie narkotyków. Sprzeczne stwierdzenia o tym, jak zmieniły się wskaźniki zażywania po 2001 r., Zwykle wynikają z różnych zestawów danych, grup wiekowych lub wskaźników zmian wzorców zażywania narkotyków. Ale bardziej kompletny obraz sytuacji po dekryminalizacji pokazuje: Używanie narkotyków jest poniżej średniej europejskiej 


Zażywanie narkotyków spadło u osób w wieku od 15 do 24 lat, populacji najbardziej narażonej na rozpoczęcie używania narkotyków Zażywanie narkotyków przez całe życie nieznacznie wzrosło, zgodnie z trendami w podobnych krajach w pobliżu. Jednak używanie przez całe życie jest powszechnie uważane za najmniej dokładną miarę obecnej sytuacji w zakresie zażywania narkotyków w danym kraju Wskaźniki zażywania narkotyków w ciągu ostatniego roku i miesiąca w populacji ogólnej - które są uważane za najlepsze wskaźniki rozwoju trendów w używaniu narkotyków - spadły 


W latach 2000–2005 (ostatnie lata, dla których dostępne są dane) wskaźniki problemowego zażywania narkotyków i iniekcji narkotykowych spadły Wskaźniki dalszego używania narkotyków (tj. Odsetek populacji, które zażywały i nadal używają narkotyki nielegalne) spadły Zasadniczo sugeruje to, że zniesienie sankcji karnych za osobiste posiadanie narkotyków nie doprowadziło do wzrostu używania narkotyków. 


Jest to zgodne z dużą liczbą dowodów z całego świata, które pokazują, że egzekwowanie przepisów prawa karnego dotyczących narkotyków ma w najlepszym razie marginalny wpływ na powstrzymywanie ludzi od używania narkotyków. Zasadniczo nie ma związku między karaniem krajowych przepisów antynarkotykowych a poziomem zażywania narkotyków. Zamiast tego, używanie narkotyków rośnie i jest zgodne z szerszymi trendami kulturowymi, społecznymi lub gospodarczymi.