"Zachowywaliśmy się jak świętsi od ciebie, zamykając oczy, udając, że narkotyki nie istnieją w kościołach" – powiedział Guyo.

Jednak w ciągu ostatniej dekady kryzys obezwładnił policję, więzienia i szkoły i rozprzestrzenił się na kościoły.

„Zagrożenie narkotykami wylądowało na naszych ambonach” – powiedziała starsza kościoła Josini Moyo.

Być może było tam przez cały czas. Kościoły w dużej mierze nie dostrzegły, że ich młodzież, a w niektórych przypadkach także ich pastorzy, walczyli z uzależnieniami.

W miasteczkach i zamożnych przedmieściach kościoły dużych wyznań, takie jak kościoły anglikańskie i katolickie, zazwyczaj wyświetlały inspirujące wersety chrześcijańskie lub niedzielne nabożeństwa. Teraz na kościołach lub w ich pobliżu umieszczono tabliczki z hasłami takimi jak „Narkotyki zabijają wszystkie sny”, „Przeciw pladze narkotyków”, a nawet „Narkotyki są antychrystem”.

„Nadeszła nowa pilna potrzeba” – powiedział Moyo, który służy w Zion Christian Church (ZCC) w Zimbabwe. ZCC, to największy w kraju kościół inicjowany przez Afrykę, nie należy do Wspólnoty Ewangelickiej Zimbabwe ani Rady Kościołów Zimbabwe.

Niezależnie od tradycji i wyznań kościoły Zimbabwe zostały zepchnięte na nieznane terytorium w wyniku kryzysu narkotykowego.
Oprócz umieszczania billboardów antynarkotykowych na bramach kościołów, modyfikują niektóre spotkania młodzieży i przekształcają je w warsztaty poradnictwa narkotykowego , wprowadzają komunikaty o narkotykach podczas niedzielnych nabożeństw i witają ponownie zawieszonych członków, którzy walczą z uzależnieniami lub przeszli powrót do zdrowia.

„Dziękuję Kościołowi za zwrot” – powiedziała Ashlee Gutu, lat 33, pastor kościoła Jekenisheni w Zimbabwe.
Pięć lat temu Gutu stracił małżeństwo, finanse i pracę pastora, gdy uzależnienie od tabletek ecstasy i krystalicznej metamfetaminy (zwanej w Zimbabwe mutoriro) zbiło go z kursu. Kościół zawiesił go na rok.

Kościół Jekenisheni powstał nieformalnie w latach dwudziestych XX wieku i jest jednym z najstarszych rdzennych kościołów apostolskich w całym kraju i w sąsiednim Mozambiku. Został w dużej mierze oddzielony od starszych wyznań zachodnich, a także miejskich, postkolonialnych ewangelików Zimbabwe.

Jednak Gutu, walcząc z uzależnieniem na uboczu, spotkał kilku starszych swojego kościoła i innych wyznań, którzy potajemnie zwierzyli mu się, że oni również walczą z uzależnieniem od konopi indyjskich i alkoholu.

„Byli to anglikanie, adwentyści, zielonoświątkowcy, metodyści, wszyscy, o których tylko można pomyśleć” – dodał.

Kiedy Gutu zgodził się wziąć udział w próbnym programie odwyku, który Kościół Jekenisheni ustanowił we współpracy z prywatnymi doradcami medycznymi i terapeutami, życie Gutu poprawiło się.

Jego kościół zaczął kierować na terapię kongregantów i pastorów walczących z uzależnieniami, a kościół płacił zaangażowanym doradcom i lekarzom. W ramach wewnętrznego programu terapii w ciągu ubiegłych dwóch lat wzięło udział 40 wiernych walczących z uzależnieniami, a 25 z nich rozwiązało swoje problemy – dodał.

Inne sieci chrześcijańskie również aktywnie walczą z epidemią narkomanii w kraju. Na przykład w maju w Chitungwiza Wspólnota Ewangelicka Zimbabwe (EFZ) wraz z Teen Rescue Mission (TRM) zorganizowała spotkania społeczne i tygodnie modlitw antynarkotykowych jako metodę konfrontacji pandemii. 

„Poinstruowaliśmy pastorów w naszych sieciach, aby odwiedzali szkoły i rynki publiczne oraz nauczali nastolatków o powiązanych problemach związanych z nadużywaniem narkotyków, ciążami nastolatek i porzucaniem szkoły. Spotykamy młodzież z problemami, która chce zostać skierowana do dostępnych programów rehabilitacyjnych. Za kilka lat nasze wysiłki powinny zaowocować walką z narkotykami” – powiedział Dino Matsika, koordynator ds. pomocy młodzieży w EFZ.

Pomimo gwałtownego wzrostu liczby osób nadużywających nielegalnych narkotyków, borykający się z trudnościami system publicznej opieki zdrowotnej w kraju po prostu nie ma pieniędzy na terapię. W porównaniu z pilnymi problemami chorób zakaźnych (gruźlica, HIV, malaria), zagrożenie nadużywaniem narkotyków jest postrzegane jako mniejszy priorytet. Nie pomaga fakt, że według ankiety medycznej Lancet w Zimbabwe, jest tylko 17 zarejestrowanych psychiatrów . w kraju liczącym 15 milionów mieszkańców.

„Realistycznym sposobem na pokonanie tego problemu jest, aby kościoły głośno stawały na ambonie i współpracowały z policją, szkołami, organizacjami pozarządowymi, rządem i rodzicami, a także odwodziły młodzież od narkotyków” – powiedział Guyo. „Nie możemy pracować w silosach”.





via: christianitytoday.com