Mam nadzieję, że pomogłem. 🙂
.

"To, czym myśleć trzeba i o czym można nie musi być filozofią. To o czym trzeba — najczęściej nią nie jest. Nie trzeba wcale myśleć w sposób filozoficzny.
To, o czym się myśli jest zwykle podyktowane codziennym doświadczeniem, które niejako narzuca się w ten sposób, że trzeba o nim pomyśleć lub z niego wyjść.
Myślenie to proces deterministyczny, uwarunkowany przez wolę a dalej przez dany przedmiot. Przebiega zgodnie z zasadą przyczynowości. Wyróżnione zostało to, co mogę myśleć i to, co muszę. To, co powinienem myśleć i co muszę zawiera się w możności. Muszę dlatego, że mogę.
Istnieje też sytuacja, w której muszę, choć nie mogę, ponieważ np. nie wiem. To, czy w ogóle myślenie może być uwarunkowane koniecznością, a nie możnością to inne pytanie.
Konieczność myślenia zawiera w sobie każdy podmiot rozumny, który dzięki temu, że potrafi myśleć myśli zgodnie z konieczną przyczyną.
Możności podlega w większym stopniu przedmiot myśli niż samo myślenie. Te jest bardziej konieczne z racji możności.
To, co powstaje wskutek możności, staje się przez to konieczne. Wszystko, co konieczne musiało być wcześniej możliwe. I każda możliwość jest koniecznością, gdyż jest "uprzyczynowiona"(?), a wszystko, co opiera się na zasadzie przyczynowości — jest konieczne."
.
                                 ~Milczarski Von