Wiadomości w tym wątku

Szaryno123 · 04.11.2023, 00:50

Dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie? Wiesz, czym jest rozbita rodzina, uzależnienie rodzica, lub jego choroba psychiczna? A może jako dziecko doświadczyłeś przemocy i agresji ze strony opiekunów? Dorastanie w dysfunkcyjnej rodzinie wpływa nie tylko na dzieciństwo, ale także odbija się na przystosowanie do życia w okresie dorosłości. Mówi się wówczas o syndromie DDD. Co to jest

https://spokojwglowie.pl/ddd-co-to/

Czym jest dysfunkcyjna rodzina?

Dysfunkcyjność jest rozumiana jako zaburzenie w funkcjonowaniu czegoś lub odpowiadającej mu funkcji. Dlatego w rodzinie dysfunkcyjnej zwraca się uwagę na te postawy, które nie powinny występować w środowisku rodzinnym.

Rodzaje traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa obejmują m.in.

przemoc fizyczną,
wykorzystywanie seksualne,
nadużycia emocjonalne,
zaniedbanie fizyczne,
zaniedbanie emocjonalne,
bycie świadkiem przemocy domowej,
uzależnienie rodzica lub innego bliskiego członka rodziny (np. brata),
chorobę psychiczną rodzica,
separację lub rozwód rodziców,
bezrobocie, emigrację,
samotne rodzicielstwo,
przebywanie rodzica w więzieniu.
Te powyższe sytuacje wpływają na podstawowe potrzeby rodziny. I to właśnie odróżnia rodziny z niewielkimi dysfunkcjami od tych, w których dysfunkcja stanowi poważny problem.

Dysfunkcyjność jest rozumiana jako zaburzenie w funkcjonowaniu czegoś lub odpowiadającej mu funkcji. Dlatego w rodzinie dysfunkcyjnej zwraca się uwagę na te postawy, które nie powinny występować w środowisku rodzinnym.

Rodzaje traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa obejmują m.in.

przemoc fizyczną,
wykorzystywanie seksualne,
nadużycia emocjonalne,
zaniedbanie fizyczne,
zaniedbanie emocjonalne,
bycie świadkiem przemocy domowej,
uzależnienie rodzica lub innego bliskiego członka rodziny (np. brata),
chorobę psychiczną rodzica,
separację lub rozwód rodziców,
bezrobocie, emigrację,
samotne rodzicielstwo,
przebywanie rodzica w więzieniu.
Te powyższe sytuacje wpływają na podstawowe potrzeby rodziny. I to właśnie odróżnia rodziny z niewielkimi dysfunkcjami od tych, w których dysfunkcja stanowi poważny problem.

Syndrom DDD daje również wyraźne objawy na gruncie relacji społecznych. Odbijają się one na kontaktach i związkach z innymi ludźmi:

lęk przed wchodzeniem w związki,

niechęć do założenia rodziny,

trudności w odnalezieniu się w roli współmałżonka lub rodzica,

nieumiejętność rozwiązywania konfliktów,

niechęć do mówienia o sobie, własnych emocjach i uczuciach,

brak satysfakcji z posiadania bliskich relacji z innymi,

niechęć do nawiązywania przyjacielskich kontaktów społecznych.

Uzależnienie od alkoholu i narkotyków w dysfunkcyjnych rodzinach może prowadzić do manipulacji, kłamstw i oszukiwania innych. To wyuczone zachowanie po prostu odbija się na życiu dorosłym i maskuje wszelkie problemy. W dysfunkcyjnym domu trudno o radość, zabawę i frywolność. Częściej występuje wrogość, gniew, rywalizacja. Nie ma spontaniczności, jest mało pochwał, a robienie wszystkiego dla siebie uruchamia tryb przetrwania.

Osobom z DDD trudno wytworzyć intymność w relacjach z innymi. Czasami bez pomocy psychologa i nauki ufania innym, zwłaszcza bliskim, nie są w stanie stworzyć stałego związku. Niepewność i strach przed zaufaniem to powszechny problem większości ludzi z syndromem odrzucenia, który dodatkowo nasila się w sytuacjach dysfunkcyjnych. Niektórzy szukają miłości i aprobaty przez całe życie, ale bez przepracowania swoich traum, nigdy tak naprawdę tego nie osiągną.

Dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych często wyczuwają, że „nie są normalne” i nie pasują do społeczeństwa. Często angażują się w ryzykowne zachowania, przestępczość, uzależnienia. Opuszczają zwykle dom w młodym wieku, gdy jeszcze nie są przygotowani do przyjęcia świata, takim, jaki on jest. Zamiast dążyć do zmian, nie mają w sobie takiej odporności psychicznej, która pomogłaby im przezwyciężyć wszelkie niepewności.

https://spokojwglowie.pl/ddd-co-to/

Forum TOR