O to jest temat, w którym się mogę wypowiedzieć. Czysty jestem już prawie 3 lata.

Swoją przygodę z dopkami zacząłem 2016/2017, natomiast przez 4 lata szło vapo głównie apihp, apvp, aphp.

Byłem na odwyku fakt tylko 3 miesiące, słyszałem też wiele historii również ludzi, którzy nas tam odwiedzali i byli trzeźwi już 10-20 lat. Podsumowując ich relacje i to co sam poznałem z autopsji powiem, że nie ma żadnej reguły kiedy się poczujesz lepiej kiedy wrócisz całkowicie do normy. Wszystko zależy od tego jak długo, co i w jakiej ilości no i oczywiście od organizmu.

U mnie największe zmiany odczułem po 3 miesiącach bez żadnych substancji psychoaktywnych jak również bez nikotyny. Te zmiany były bardzo zauważalne potem one występowały ale stopniowo. Co do głodów w moim przypadku o dziwo są one mega do opanowania, ale mam farta, tutaj jestem raczej naprawdę w tej szczęśliwej nielicznej grupie, która ma i miała z tym lżej niż jest zazwyczaj.

Co najważniejsze to fakt, że rzucenie tego ścierwa nie może być celem, a jedynie droga do niego. Uwierzcie mi, jeżeli sobie postanowicie nie biorę i nie będziecie mieli czegoś do czego dążycie to wrócicie i to bardzo szybko. Motywacja nie wystarcza, polecam uzbroic się w cierpliwość i samodyscyplinę. Motywacja szybko spadnie tak jest zawsze. 

Z motywacja jest tak, że jak na poczatku się wam wszystko udaje, jest super ale nadejdą gorsze czasy i coś się zjebie to będzie po wszystkim i w drugą stronę to samo jeżeli ktoś nie ma cierpliwości i samodyscypliny by przetrwać najgorszy okres na początku to nigdy nie wytrwa w trzeźwości.

Życie bez ćpania nie jest zajebiste, ale i tak warto, polecam

przerwa moja najdluzsza 3 miesiace to psyhiatryk pierwszy tydzien spoko gorzej potem po miesiacu tylko myslalem o zamowieniu paczki i nacpaniu sie i obejzeniu pornosa zaspokojeniu sie tym bo byla taka nuda ze nie dalo sie tego zniesc wiekszych przerw nie pamietam moze max 1 tyg XD

U mnie można powiedzieć, że życie trochę zatacza koło. 
Pierwszy kontakt z dragami pewnie miałem z 15 lat temu a może ciut więcej i przechodziłem przez różne etapy tego ćpuńskiego życia w pierwszych latach były to okazję które można by zapewne zliczyć na dłoniach jednej ręki aż do ćpania niemalże co weekend ale im starszy jestem tym biorę coraz rzadziej w zeszłym roku ze 3 razy, w tym póki co raz ale to też już nie tak jak kiedyś, że jak się zaczynało w piątek to kończyło się w niedzielę tylko raptem jeden wieczór. Proza życia codziennego po prostu nie pozwala na więcej czy częściej a i jak już się wypadnie z tego cyklu cotygodniowego to już tak nie ciągnie do tego. Co nie zmienia faktu, że nadal to lubię choć na drugiej szali jest już wiek i zdrowie i trzeba sobie odmawiać. 
Natomiast i tak uważam, że jak na tę przygody to wiodę całkiem normalne i szczęśliwe życie.

Byłem trzeźwy 7 miesięcy, nie cpalem, nie piłem. Zaczalem "pływać" od paczki heisenberga., Potem nagroda od Esco 7g nepa. Myśli zmienne od nacpalbym się po "po co znowu w to brnę" koniec końców myślę o nepie jak diabli. U mnie to jest tak, że zaprobuje to już lecę i myślenie zmienia się o 180s :/

Dafidov 

Wystarczy mała ilość ćpanka, żeby uzależniony mózg aktywował uśpione nalogowe szlaki neuronalne.

przerwy robię ostatnio co miesiąc na kilka dni, uprawiam sport i dobrze się bawie przy spacerach i muzyce napelnianie energia po ciągach jest bardzo zdrowe dla mnie

Ja dość szybko wracam do siebie, teraz po całkowicie przećpanym urlopie, gdzie moja psycha już się zbuntowała jak chuj, jestem już sobą. A może właśnie teraz nie jestem już sobą? Jeden chuj 😆
Ale robię przerwę, bo przegiąłem, nie takie były moje plany, które się posypały dosłownie i w przenośni.

kurvvisko 

Psychika po ćpaniu się tak szybko nie regeneruje, to kwestia miesięcy, a bardzo często lat. Moja terapeutka twierdziła, że powrót do swojego oryginału trwa około 8 lat.

Chochlik wiesz, ja mówię raczej o stanie przed ćpaniem niż przed wszystkimi traumami i problemami jakich się nabawiłem przez lata, bo to inny temat. Teraz jestem taki, jaki jestem na co dzień, bo przez mój przećpany urlop to była tragedia.

Sądząc po sobie to bym potwierdził, że takie totalne dojście do siebie może nawet trwać 10 lat. U mnie trwa kolejny nawrót... Uważam też, że bez odpowiedniej terapii, człowiek zawsze do czegoś wróci, czy to narko, benzo czy alko. Znam też przypadki, że ludzie zaczynają przesadzać z neuroleptykami przepisanymi na sen i poza ośrodkiem stacjonarnym, ktoś to im musi kontrolować i dozować, bo ślinią się już na sam widok tabletki zmieniającej świadomość. To przykre i generalnie już chyba najwyższe stadium. Jest taki ośrodek w KRK, gdzie terapia trwa rok. Tutaj już możemy mówić o zaprogramowaniu jakichś nowych nawyków. Zaleca się przy tym zmianę miejsca zamieszkania, bo jak wiadomo... wszędzie te wyzwalacze. U mnie przerwa trwała teraz prawie trzy miesiące.